जर्मनीको म्युन्स्टरमा लुम्विनी-कपिलवस्तु दिवस अभियान क्षेत्रीय समिति गठन

– दामोदरप्रसाद आचार्य

हामी नेपाली विश्वको भूगोलमा बुद्ध र सगरमाथाको देशका नागरिक भनेर परिचित छौं । हाम्रो गौरव र “एसियाको प्रकाश”को रुपमा विश्व प्रसिद्द गौतम बुद्धको जन्मस्थल लुम्विनी, कपिलवस्तु नेपालमा रहेको तथ्य विश्वको लागि नौलो विषय होइन । सन् १९९७ मा लुम्विनी युनेस्कोको विश्व सम्पदा सूचिमा सूचिकृत भएको छ ।

बुद्धको जन्मस्थल नेपालमा भए पनि वहाँले भारतको बोध गयामा ज्ञान प्राप्त गर्नुभएको थियो । र, वहाँले पहिलो पटक धर्म प्रचार भारतको उत्तर प्रदेश वाराणसी नजिक सारनाथ भन्ने स्थानबाट सुरु गर्नुभयो । भारतको उत्तर प्रदेशको कुशीनगर भन्ने सहरमा वहाँको देहत्याग भएको थियो । यसरी बुद्धले जन्म लिएको, वोधज्ञान प्राप्त गरेको, पहिलो धर्म प्रचार गरेको र देह त्याग गरेको ती सबै स्थलहरुलाई पवित्र स्थलहरुको रुपमा लिइएको छ । त्यस मध्ये बुद्धको जन्मस्थल नेपालमा भए पनि अन्य ३ पवित्रस्थल भारतमा नै पर्दछन् । यद्यपि हाम्रो छिमेकि मुलुक भारतले बुद्ध जन्मस्थल बारे भ्रामक प्रचार प्रसार मात्र गरेन ।

केहिवर्ष देखि भारतले नेपालसंगको सिमा नजिकै उत्तर प्रदेशको पिपरहवामा नमुना कपिलवस्तु निर्माण गरेर गौतम बुद्धको जन्मस्थल लुम्विनी, कपिलवस्तुलाई नै विवादको विषय समेत बनाएका कारण विश्वभर छरिएर रहेका हामी आम नेपालीले आफ्नो स्वाभिमान र गौरवको रक्षा, विकाश र जगेर्ना गर्ने उद्देश्यले गौतम बुद्धको जन्मस्थल लुम्विनी, कपिलवस्तु नेपालमा रहेको तथ्यलाई थप उजागर गर्न सामुहिकरुपमा एकतावद्द हुदै १ डिसेम्वर, २००९ देखि विश्वव्यापी रुपमा लुम्विनी-कपिलवस्तु दिवस अभियानको शुरु गरेको हो ।

राम कुमार श्रेष्ठको विश्व संयोजकत्वमा यसको विश्व कार्य समिति गठन कार्य पुरा भैसके पछि क्रमिकरुपमा अभियानलाई विस्तार गर्ने क्रममा विश्वभर क्षेत्रिय तथा राष्ट्रिय समितिहरुको गठन कार्य अगाडि बढिरहेको छ । यो अभियान १ डिसेम्वर, २०१२ मा चौथो वर्षमा प्रवेश गर्दै गरेको सन्दर्भमा लुम्विनी-कपिलवस्तु दिवस अभियान, बेल्जियम राष्ट्रिय समितिका सल्लाहकार दामोदरप्रसाद आचार्यको सक्रियतामा जर्मनीमा गैर आवासीय नेपाली संघ, नर्डराइन वेस्टफालेनका क्षेत्रीय अध्यक्ष शिखर खड्काको संयोजकत्वमा समितिका सल्लाहकारहरु पछि थप गर्ने गरि हालको लागि १५ सदस्यीय लुम्विनी-कपिलवस्तु दिवस अभियान नर्डराइन वेस्टफालेन क्षेत्रीय समिति २७ नोभेम्वर, २०१२ का दिनमा गठन गरिएको छ ।

Advertisements

वुद्ध जन्मस्थल प्रसंग: कोरियामा खुलेको ढोका र यस्को निरन्तरताको अपरिहार्यता

लुम्बिनी-कपिलवस्तु दिवस अभियानका बिस्व संयोजक रामकुमार श्रेष्ठद्धारा केही समय अघि पार्टीका नेताहरु, कुटनितिक नियोग तथा बिभिन्न क्षेत्रका ब्यक्तिहरु गरी करीब २,००० ब्यक्ति बीच पुग्ने गरी लेख्नु भएको ईमेलको पूर्ण अंश सान्दर्भिक भएकोले यहाँ राखिएको छ जस्लाई केही पत्रिकाहरुले समेत प्रकाशित गरेका थिए:

श्रद्धेय मान्यजन एबं मित्रहरु,

सादर नमस्ते!

नोट: केही ठूला ठूला ग्रुप मेलहरु समेत भएको कारण यो मेल करीब दुई हजार जतिको बीचमा जानेछ । लुम्बिनी-कपिलवस्तु दिवस (पहिला कपिलवस्तु दिवस) अभियान शुरु भएपस्चात बुद्ध जन्मस्थलबारे सिर्जित बिस्वब्यापी दिग्भ्रम निस्तेज पार्ने क्रममा प्राप्त उल्लेख्य उपलब्धी भएका छन । बिशेषत: तात्कालिन प्रधानमन्त्री माधव कुमार नेपाललाई अभियानका तर्फबाट अभियानका केन्द्रिय सल्लाहकारहरु डा आरजु देउवा राणा, पूर्व मन्त्री राजेन्द्र श्रेष्ठ, पूर्व मन्त्री दीप कुमार उपाध्याय, डा कबिताराम श्रेष्ठ लगायतको टिमले बुझाएको ज्ञापनपत्रमा जोड दिइएको एउटा बुँदा बिभिन्न देशको पाठ्य पुस्तकमा नै बुद्ध जन्मस्थलबारे गलत जानकारी राखिएकोले कुटनितिक नियोग मार्फत यो समस्या समाधानको लागि नेपाल सरकारद्धारा पहल गरिनु पर्ने भन्ने थियो र गत अक्टोबर २४  को कान्तिपुर दैनिकमा ‘बुद्धबारे भ्रम’ सम्बन्धी समाचारमा समेत सोही कुरामा जोड दिइएको समाचार पढेपछि गत डिसेम्बर १९ मा कोरियाका लागि तत्कालीन नेपाली राजदूत महामहिम कमलप्रसाद कोइरालाले त्यहाँका राष्ट्रपति ली म्यङ बाकलाई बुद्ध सम्बन्धी भ्रमहरु पाठ्यपुस्तकहरुमा सच्याई दिन आग्रह गर्दै चार पृष्ठ लामो पत्र लेख्नु भएपछि त्यहाँको सरकारले त्यहाँको पाठ्य पुस्तकमा भएको बुद्ध जन्मस्थलबारे भएको गलत जानकारी सच्याउने निर्णय गरेको छ र वास्तबमा अभियानको लागि यो कोषे ढुङ्गा नै हो र यस्लाई अन्य देशमा समेत निरन्तरता दिन सकिनु नै यो विस्वब्यापी समस्या समाधानको लागि सबैभन्दा प्रभाबकारी उपाय हो । यसैले सबै कुटनीतिक नियोग, बिभिन्न पार्टीका बरिस्ठ नेताहरुलाई समेत समाबेश गरिएको यो मेल छलफलभन्दा पनि बढी जानकारीको लागि लेखिएकोले “Reply all” नगरिदिनु हुन बिशेष अनुरोध बरु आ-आफ्ना साथी र ग्रुपलाई “Forward” गर्नु उपयुक्त हुन सक्छ । अर्को रंगमा अण्डरलाइन गरिएकाहरु लिंकको रुपमा रहेकाले त्यहाँ क्लिक गरी सम्बन्धित समाचारमा जान सकिन्छ ।

वुद्ध जन्मस्थल प्रसंग: कोरियामा खुलेको ढोका र यस्को निरन्तरताको अपरिहार्यता

निर्माणाधिन नक्कली लुम्बिनी र कपिलबस्तु जस्तो ठूलो परियोजना नै करीब करीब संपन्न हुने अवस्थामा पुगिसक्ता समेत यस्तो संबेदनशील बिषयमा पनि बुद्धको वास्तबिक जन्मस्थल नेपालको तर्फबाट देखिएको एक किसिमको सर्ब पक्षीय मौनताका कारण बिभिन्न देशमा छरिएर रहेका नेपालीहरुले ईतिहासमा पहिलो पटक १ डिसेम्बर २००९ लाई “कपिलवस्तु दिवस विस्व दिवस” को रुपमा मनाए । गौतम बुद्ध लुम्बिनीमा जन्मेका हुन भन्ने सबभन्दा राम्रो प्रमाण अशोक स्तम्भलाई बिस्व सामू १ डिसेम्बर १८९६ मा जर्मन पुरातत्वबिद अण्टोन फुहररले ल्याएको दिनलाई महत्व दिनु उपयुक्त र सान्दर्भिक हुने ठहर गरी यो दिनलाई कपिलवस्तु दिवसको रुपमा मनाइएको थियो । अन्तराष्ट्रिय रुपमा बिभिन्न देशमा बिभिन्न कार्यक्रम र बिशेष गरी अन्तराष्ट्रिय सामाजिक सन्जाल मार्फत इण्टरनेटबाट मनाइएको यस दिवसलाई निरन्तरता दिने अभिप्रायले २०१० को मै ११ र सेप्टेम्बर १६ गरी दुई चरणमा २१ सदस्यीय विस्व कार्य समिति गठन गरियो । जस्मा तीन ठूला पार्टीको प्रतिनिधित्व समेत हुने गरी दुई जना बिदेशीलाई समेत समाबेश गराएर आठ सदस्यीय सल्लाहकार मण्डल पनि गठन गरियो । तेश्रो दिवस मनाउनु अघिस्पेन, बेल्जियम, वेलायत, क्यानडा, न्यूजिल्याण्ड, ताईवान, डेनमार्क, नेपाल र अस्ट्रेलिया गरी नौ देशमा राष्ट्रिय समिति गठन गरिए ।

चौथो लुम्बिनी-कपिलवस्तु दिवसको लागि पोस्टिङ् गर्न उपयुक्त केही सामग्रीहरु

वुद्धको विस्वब्यापी महत्वका कारण त्यसबाट लालायितद्धारा सत्यका पर्यायबाची वुद्धको उन्कै नामको दुरुपयोग गरी असत्यको खेती गर्दै वुद्ध जन्मस्थल बिषयलाई संपूर्ण विस्व मान्यता बिपरीत सीमित स्वार्थका कारण बिभिन्न तवरबाट सिर्जना गरिएको अनाबस्यक दिग्भ्रम आ-आफ्नै किसिमको ब्यस्त जीवन र सीमित श्रोत र साधनका बाबजुद जे जसरी सकिन्छ निस्तेज गर्ने भन्ने अभिप्रायले शुरु भएको लुम्बिनी-कपिलवस्तु दिवस (पहिला कपिलवस्तु दिवस) अभियान यही डिसेम्बर १ मा चौथो बर्षमा प्रबेश गर्दैछ र यस उपलक्षमा बिभिन्न देशहरुमा बिभिन्न किसिमले कार्यक्रमहरु गरिंदैछ । यस सन्दर्भमा कसैले पनि अनपेक्षित लज्जाबोध गर्न पनि नपरोस र समयनुकूल मिलेको खण्डमा बिभिन्न देशहरुमा सहभागी हुन चाहनेहरुले बिभिन्न ठाउँमा सहभागी हुन पनि सकोस भन्नाका खातिर यो जानकारी उपलब्ध गराइेएको छ:

१ बिशेष अनुरोध: १ डिसेम्बरमा अन लाइन बिशेष गरी Facebook मार्फत धेरैले बिभिन्न किसिमबाट सहभागिता जनाउने छन र पोस्टिङ्का लागि सान्दर्भिक सामग्री अभियानको ब्लगमा राखिनेछन । सो दिन कि त सान्दर्भिक पोस्टिङ् गर्ने वा गर्नेलाई सहयोग गर्ने अन्यथा मौन बसिदिनु हुन अनुरोध छ । सबै अधिकार र सुबिधामुखी हुने तर कर्तब्यमुखी कोही नहुने र बारंबारको भारतको बिभिन्न किसिम र स्तरको बल मिच्याइंपूर्ण गतिबिधिबाट वाक्क हुन पर्दा समेत देखिन नहुने किसिमको बहु पक्षीय मौनताबाट आजित हुनेहरुको आक्रोसित ठुलो समूहले जस्लाई पनि कुनै पनि किसिमले जे पनि  लेखिदिन सक्ने संभाबनालाई ध्यानमा राखी सो दिन अनाबस्यक पोस्टिङ् नगरिदिनु हुन अभियानको तर्फबाट बिशेष अनुरोध यध्यपि सबै कुराको बिस्लेषण गरी अधिकाधिकलाई समेटन् सरल र सहज होस भन्ने अभिप्रायले अभियान मध्यमार्गी बाटो अबलम्बन गर्दैछ । धेरै पहिला मेरा नजिकका एकजनाले एउटा संबेदनशील बिषयमा हल्का किसिमबाट केही लेख्ने बित्तिक्कै र आफूलाई अनुसन्धानबिद एबं लेखकको रुपमा चिनाउनु हुनेले गरेको एउटा असान्दर्भिक पोस्टिङ्पस्चात देखा परेका जथाभावी आक्रोसपूर्ण गाली गलौजलाई यहाँ स्मरण गराउन चाहन्छु ।     

Loitering in the land of Buddha

By Sanjib Chaudhary

After reading the article “Tilaurakot Excavations (2023 – 2029 V.S.)” by Tara Nanda Mishra and the book “The Great Sons of the Tharus: Sakyamuni Buddha and Emperor Asoka the Great” by Subodh Kumar Singh, I was dying to visit Tilaurakot, the place where Lord Buddha spent his 29 years.

Tilaurakot – the citadel in shambles

Finally, I got the chance to visit Taulihawa. I was excited – the reason – Tilaurakot and Jagadishpur Lake being in the vicinity. As we crossed the Bhikchhu Chowk, the roundabout that leads the way to Tilaurakot, the sign board was misleading. While one showed the way to Tilaurakot, another had a two headed arrow which was pointing towards two opposite directions. However, the problem was solved within minutes as the locals told us to head northward.

On the way to the Tilaurakot complex is a museum that houses the archaeological findings that were excavated from the complex. We wanted to see the site of King Suddhodana’s palace first, so we skipped the visit to the museum.

Not a single visitor in the complex

Reaching the complex, I had thought that crowds of people will be competing for a glimpse of the ancient kingdom. However, the expectation was shattered within seconds. I could see not a single visitor in the surrounding.

Anybody can enter the complex and surprisingly you don’t need to pay for the entrance. Entering the citadel was like travelling back into the days of Buddha. I could sense the ambience – tranquil and heavenly.

Grand defence of ancient times

At the entrance of the Western Gate, the remnants of 10 feet wide defence wall were astonishing. You can imagine how well protected the citadel was – apart from the defence wall, there used to be a 22 feet wide moat with crocodiles. It was simply impossible for the enemies to enter the city.

The excavations carried out on the western end of the ruins at Tilaurakot, roughly in the central position of the western wall brought to light three different phases of defence walls. Among them, the first wall was made of clay, possibly digging the nearest outside area, and the ditch had been simultaneously converted into a moat. The first mud wall can be dated to 7th-6th Century BC. The second phase of defence wall had also been made of yellowish clay, and had been built during 200 BC. The third wall was erected just over the basement and outer toe of the second phase wall. It was made of bricks and brick-bats in yellowish mud mortar. It can be dated to 150 BC. The walls were surrounded by a deep moat, which was probably fed by water from the Banaganga River.

One of my colleagues tried to step on the wall out of curiosity but was admonished by a staffer wearing an orange tee shirt with the Lumbini Development Trust logo. However, he was himself sleeping on the wall!

Buddha Born in Nepal – Nepali Documentary Trailer

 

लुम्बिनी-कपिलवस्तु दिवस अभियानका बिस्व संयोजकसंगको बिशेष अन्तर्वार्ता

हाम्रो पूर्बीय दर्शन अनुसार देव ॠण, पितृ ॠण, गुरु ॠण र माटोको ॠण चुक्ता नगरीकन मान्छेको जीवन सफल हुँदैन भन्ने भनाइ र मान्यता छ । अत: यो अभियानको उद्धेस्य प्राप्तीमा लाग्नु भनेको माटोको ॠण चुक्ता गर्ने एउटा महत्वपूर्ण अबसरलाई गुम्न नदिनु पनि हो ।

सबैभन्दा ठूलो समस्या नेपालको भू-राजनितिक अवस्था हो तापनि सास्वत सत्य मृत्‍युलाई संझने हो भने स्वार्थबाट माथि उठन सकिन्छ । स्वार्थबाट माथि उठने बित्तिक्कै भू-राजनित्क समस्या समस्या रहने छैन र यो समस्या पनि समस्याको रुपमा रहने छैन । बिभिन्न स्तरको स्वार्थका कारण बिद्यमान समस्यालाई कसैले नदेखे जस्तो र कसैले नबुझे जस्तो नाटक गरी गोल मटोल काम कुरो गरी समस्या समाधान गर्ने कार्यमा सहभागी हुनबाट पन्छनेहरु पनि छन । कुनै पनि समस्या समाधानको सबैभन्दा  ठूलो समस्या यथार्थता नबुझ्ने नभएर बुझ पचाउनेहरु हुन ।

(नेपाली संचारका तर्फबाट प्रमोद कुमार सोनी र नमस्ते नेपाल न्यूजका तर्फबाट सविन थापाले संयुक्त रुपमा लुम्बिनी-कपिलवस्तु दिवस अभियानका बिस्व संयोजक रामकुमारश्रेष्ठसंग चौथो लुम्बिनी-कपिलवस्तु दिवसलाई लक्षित गरी लिइएको अन्तरबार्ता ।)

के कस्ता कारणहरुले गर्दा लुम्बिनी-कपिलवस्तु दिवस अभियान शुरु गर्न परेको हो?

२००९ को सेप्टेम्बरको शुरुतिर ‘अनलाइन खबर’ पत्रिकामा “भारतद्धारा नक्कली ‘कपिलबस्तु’ निर्माण” समाचार प्रकाशमा आएको थियो जस्मा दुई कुरा अत्यन्तै संबेदनशील थिए – त्यत्ति ठूलो परियोजना करीब ८०% सम्पन्न भैसकेको भन्ने पहिलो र दोश्रो सन २०१२ सम्ममा सो परियोजना  संपन्न गर्ने किसिमले युद्धस्तरमा काम भैरहेको । नेपालको रास्ट्रियतामाथि चुनौति दिने त्यत्ति ठूलो परियोजना करीब ८०% संपन्न भैसक्ता पनि सरकार, संचार र बुद्धिजिबि कतैबाट पनि कुनै पनि किसिम र स्तरबाट आबाज नउठाइेएकोले सर्बसाधारण यस्तो संबेदनशील खबरबाट बेखबर थिए । यस किसिमको सर्बपक्षीय मौनताका कारण मुलभूत रुपमा भारतीय पक्षद्धारा सिर्जित र त्यस्का कारण दिग्भ्रमित पश्चिमी बिद्धानहरुले छरेको भ्रमलाई चिर्नु आवश्यक थियो । यसर्थ, बिस्वभरि छरिएर रहेका नेपालीहरु बीच ‘कपिलवस्तु दिवस बिस्व दिवस’को रुपमा लुम्बिनी र कपिलवस्तुको प्रचार प्रसार गरिनु पर्दछ दिग्भ्रमित विस्व समुदायका बीच यथार्थबोध गराउनका खातिर भन्ने सहमति बन्यो । र गौतम बुद्ध लुम्बिनीमा जन्मेका हुन भन्ने सबभन्दा राम्रो प्रमाण अशोक स्तम्भलाई अन्तरराष्ट्रिय जगत सामू ल्याउने महत्वपूर्ण काम १ डिसेम्बर १८९६ मा जर्मन पुरातत्वबिद Anton Führer ले गरेको दिनलाई ऐतिहासिक महत्व दिनुको समेत बहु-आयामिक महत्व हुने भएकोले इतिहासमा पहिलो पटक डिसेम्बर १, २००९ मा ‘कपिलबस्तु दिवस विस्व दिवस’को रुपमा मनाइयो । र यस्लाई निरन्तरता दिनको लागि संस्थागत गर्न २०१० मा दुई चरणमा गरी २१ सदस्यीय बिस्व कार्य समिति गठन गरियो यस्को सल्लाहकार मण्डलमा तीन ठूला पार्टीका प्रतिनिधि र दुई बिदेशीलाई समेत समाबेश गरी । र गत बर्षदेखि धेरैको सुझाबलाई ध्यानमा राखी अभियानको नाम लुम्बिनी-कपिलवस्तु दिवस अभियान बनाइएको हो ।

अभियान शुरु गर्नुका पछाडि अन्य उद्धेस्यहरु पनि छन कि ?

जुन कारणले गर्दा यो अभियान शुरुवात गरिनु पर्ने आवश्यकता महसूस गरियो त्यो मात्रै यस्को उद्धेस्य नभएर शान्ति, राष्ट्रियता, सत्यको प्रतिरक्षा र पर्यटन प्रबर्द्धन यो अभियानका मूलभूत उद्धेस्यहरु हुन । वुद्ध शान्तिका प्रतिक र पर्यायबाची हुन र ब्यक्तिगत खुशी र सुखीदेखि बिस्व शान्तिसम्मका लागि उनका सन्देश र बिधिहरु अत्यन्तै उपयोगी मानिन्छन । अत: उनका ती सन्देश र बिधिहरुलाई बिभिन्न माध्यम मार्फत प्रचार प्रसार गरी सुखमय जीवन र शान्तिपूर्ण वातावरण सिर्जनामा सक्दो योगदान गर्नु यस्को पहिलो उद्धेस्य हो । वुद्धको विस्वब्यापी महत्वका कारण यसबाट लालायित भएर बुद्धको नामबाट नाजायज फायदा लिन बिस्वका जनतालाई दिग्भ्रमित तुल्याइ वुद्धको जन्मस्थल जान चाहनेहरुलाई आफूकहाँ लैजाने अभिप्रायले गरिएको कामले नेपालको राष्ट्रियतामा चुनौती दिने काम भएकोले यसबारे सत्य तथ्य जानकारीहरु सुसूचित गरी राष्ट्रियता रक्षाको लागि प्रयास गर्नु यस अभियानको अर्को उद्धेस्य हुनेछ । त्यसरी नै सत्यका प्रतिक र पर्यायबाची वुद्धको नामका कारण उनकै नामबाट नाजायज फायदा लिनका लागि बिस्वका जनतालाई दिग्भ्रमित तुल्याउने कामलाई निस्तेज गरी सत्यको रक्षा गर्नु पनि यस्को उद्धेस्य हो । वुद्धको जन्मस्थल भएको कारण लुम्बिनी र कपिलबस्तु विस्वकै लागि महत्वपूर्ण पर्यटकीय स्थल जे जस्तो रुपमा हुनु पर्ने हो, त्यो आन्तरिक र वाह्य कारणहरुले गर्दा हुन नसकेको कारण यस क्षेत्रलाई पर्यटकीय स्थलको रुपमा अरु बिकसित गर्ने वाताबरण तयार गर्न प्रयास गर्नु यस्को अर्को उद्धेस्य हुनेछ ।

कपिलवस्तुको प्रचार प्रसारमा कोरियन भिक्षुको सकृयता

गौतम बुद्ध भारतमा जन्मेको भन्दै भारतीय पक्षबाट नक्कली लुम्बिनी र नक्कली कपिलवस्तु निर्माण कार्य अन्तिमा चरणमा पुगेको बेला एक कोरियन भिक्षु भने कपिलवस्तुको प्रचार प्रसारमा सकृयता साथ जुटेका छन् । ती भिक्षुले बुद्ध र बुद्धसँग सम्बन्धित स्थलबारे प्रचारप्रसार गर्न बनाएको वृत्तचित्र प्रसारण समेत भएको छ । दक्षिण कोरियास्थित सोलमा रहेको पुरानो विहार होस्ट अफ पिल्गि्रमेज वल्र्ड पिसले वृत्तचित्र बनाई प्रसारण गरेको छ । विहारका प्रमुख भन्ते सुनमुख हेजा आफैँ कपिलवस्तु आएर वृत्तचित्र निर्देशन गरेका थिए ।

बुद्ध जन्मस्थलबारे धेरैलाई थाहा छैन, थाहा भए पनि कतिपयको भारतमा छ भन्ने भ्रम चिर्न पनि वृत्तचित्रले सहयोग गर्ने हेजाले बताए । धेरै कोरियनले बुद्ध जन्मस्थलका रूपमा नेपाललाई जानेको भए पनि अन्तर्राष्ट्रि्रयस्तरमा नेपाल र बुद्ध जन्मस्थलबारे प्रचारप्रसार गर्न आफूहरूले वृत्तचित्र बनाएको भन्ते हेजाले बताए । वृत्तचित्र हालै कोरियाबाट प्रसारण हुने बुद्ध टेलिभिजन र कोरियन ब्रोडकास्ट टेलिभिजनबाट प्रसारण गरिएको उनले बताए ।

वृत्तचित्रमा बुद्ध जन्मस्थल लुम्बिनी, उनको क्रीडास्थल तथा उनका पिता राजा शुद्धोधनको राजप्रासाद, तिलौराकोट, सम्राट् अशोकद्वारा गोटिहवा र निग्लिहवामा निर्मित अशोक स्तम्भ र हजारौँ शाक्यको वधस्थल सगरहवालाई समेटिएको छ । त्यस्तै, राजकुमार सिद्धार्थले ज्ञान पाएर राजधानी फर्किएपछि पिता राजा शुद्धोधनसँग पहिलोपटक भेटघाट गरेको स्थल निग्रोधाराम, कनकमुनि बुद्धको सहर अरौराकोट र नवलपरासीमा रहेको भगवान् गौतम बुद्धको अस्तुधातु सेलाइएको रामग्रामलाई पनि वृत्तचित्रमा समेटिएको छ ।

एक घन्टा लामो वृत्तचित्रलाई कोरियन र अंग्रेजी भाषामा तयार गरिएको क्यामरा पर्सन पर्क म्यांग जंगले बताए । वृत्तचित्रमा हरेक ठाँउको स्थलगत रूपमा व्याख्या लुम्बिनी विकास कोषका प्रमुख पुरातत्त्वविद् वसन्त बिँडारीले गरेका छन् । उनले यो वृत्तचित्रबाट बुद्धस्थलबारे अन्तर्राष्ट्रि्यस्तरमा राम्रो सन्देश जाने बताए । उनले यसले धेरै भ्रम चिर्न पनि सहयोग पुर्‍याउने बताए । गत वैशाखमा एक साताभन्दा बढी लगाएर छायांकन गरिएको र हालै यसको सम्पादन गरी प्रसारण गरिएको हो । कतिपय पुरातात्त्विक स्थलमा विहारका प्रमुख भन्ते हेजाले अन्तर्वार्ता दिएका छन् भने कतिपय स्थानमा भिक्षुको भूमिकामा आफैँ देखिएका छन् । 

फ्रान्समा लुम्बिनीको पम्प्लेट र सगरमाथाको तस्बिर

पेरिस , कार्तिक २४ – नेपाली युवा बिश्व साइकल यात्री सौरब दाहालले फ्रान्सको परराष्ट्र मन्त्रालयमा पुगी गौतम बुद्ध नेपालमा नै जन्मेको हो भन्ने सन्देश दिएका छन ।

बिहिबार दाहालले मन्त्रालयमा पुगी एसिया विभाग हेर्ने अफिसर ( JENROMINCU ) सित भेट गरेका छन । भेटमा दाहालले गौतम बुद्ध नेपालमा नै जन्मेको हो भन्दै लुम्बिनीको पम्प्लेट र  सगरमाथाको तस्बिर मन्त्रालयमा दिएका थिए ।

National flags fly in Lumbini temple

BHAIRAHAWA, NOV 13 – Nepal’s national flags have been hoisted at the Mayadevi temple in Lumbini for the first time to dispel any misconception among tourists from India and other countries that the Shakyamuni Buddha was born elsewhere. Lumbini, the birthplace of the Buddha, has often seen competing claims from India.

The Lumbini Development Trust (LDT) said it decided to hoist the national flags to make it apparent to tourists that Gautam Buddha was born in Nepal. The LDT had attempted to hoist national flags there earlier, but failed as some Buddhists and political parties stuck their guns to hoist only Buddhist flags there. According to the LDT, it now hoisted the national flags after reaching an agreement with them.

Pralhad Yadav, a Lumbini-based tourism entrepreneur, said visiting tourists often ask them if Lumbini lies in Nepal or India. With the presence of Nepali flags at the Mayadevi temple, tourists will now know that Lumbini is in Nepal, said Yadav.

Hari Rai, information chief at the LDT, said the flags have been hoisted in three corners of the temple while there is a Buddhist flag in the fourth corner.

RSS

APECF signs agreement for Greater Lumbini

 

KATHMANDU, Nov 7: The Chinese international non-government organization (INGO)- Asia Pacific Exchange Cooperation Foundation (APECF) – on Wednesday signed a memorandum of understanding (MoU) with Lumbini Development Steering Committee (LDSC) for the development and preservation of all aspects of ´Greater Lumbini´.

Executive Vice Chairman of APECF Linus Xiao Wunan and chairman of the LDSC Puspa Kamal Dahal signed the agreement targeting to invest more than US$ 3 billion to develop Lumbini as an international peace city.

Speaking at the MoU signing ceremony, Wunan said further investment in Lumbini depended on the political leadership of Nepal. “We are positive to support it, but it will depend upon the policy of Nepal´s government,” said he.

Greater Lumbini Master Plan: A Herculean Task Ahead

DR. JIBA RAJ POKHAREL

Dahal has a tall hill to climb‚ as the Greater Lumbini Project will be almost ten times costly than Lumbini alone. It is a Herculean task indeed. The need of revisiting the present rather ambitious Lumbini plan without diluting its sanctity and concepts has already been expressed in different quarters

Lumbini is again in the news, after remaining in the sidelines for a long time, following the formation of a high level committee chaired by the former prime minister Pushpa Kamal Dahal. And, why shouldn’t it be when it is the birthplace of Buddha? Buddha’s notion that there is suffering in the world with desire as its cause has touched the heart and mind of innumerable people around the globe. It is unfortunate that Lumbini should face developmental constraints due to shortage of funds.
This is, however, not the first time that Lumbini has been virtually raised from the ashes in its three thousand year history. It came into prominence in 563 BC when Buddha was born. Lumbini was in the limelight during the visit of Emperor Ashoka, who erected the Lumbini pillar bearing an inscription of the birth of Buddha in 249 BC. Lumbini appears to have started to fall into oblivion as none of the visiting Chinese travelers Mr Yuch Chih in the fourth century, Mr. Fa Hsien in the fifth century and Mr. Yuan Chwang in the seventh make a mention of the all important Lumbini pillar inscription, implying that it was buried in the earth, and nobody bothered to maintain it which reflects serious neglect. It is reiterated by the observation of the horse capital of Lumbini pillar lying on the ground by Mr. Wang Hiuen Tse remaining unattended again in the seventh century. Lumbini was still well known as a Buddist religious site till the visit of Ripu Malla in the year 1312, which is evident from the inclusion of a popular Buddhist verse om mani padmeham in his inscription. But, after that the popularity of Lumbini seems to have taken a nose dive, as Khadga Shamsher had to clear several feet of earth around the Lumbini pillar, when he visited it in the year 1896 along with Mr. Fuhrer. It was given a new lease of life by Kaisher Shamsher in 1928, when he did some construction work. The visit of U Thant, the United Nations General Secretary in the 1950s, was instrumental for the present revival of Lumbini. He mobilized the international community leading to the formation of an International Committee for the development of Lumbini under the umbrella of the United Nations. This international move triggered the inception of Lumbini Development Committee in an effort to coordinate works at the national level. 

Facebook Upshot: Another Misinformation by India

In an Indian International Film Festival in Florida, Tampa Bay, USA from Feb 15-17, 2013 the organizer is going to show 36 minutes video documentary about the Buddha Birth Place claiming that Buddha was born in Orrisa, India. Buddha is synonym to truthfulness. Sometimes artists, sometimes writers and even sometimes diplomats are raising unnecessary issues threatening neighbors’ sovereignty. In the 21st century we must be civilized and not like in Stone Age. We must respect others’ identity. Even to protect truthfulness we must raise our voice to stop that film show.

Comment · 32  · 124 Share

• You, Hari Deuja, Dilliram Bhandari, Mahesh Devkota and 364 others like this.
• 

  Prabha Shrestha we should stand strongly to inform the world that Budhha was born in Nepal.

  Yesterday at 1:07pm · Like · 1
• 

  Ram Kumar Shrestha Recently Embassy of India Kathmandu wrote on its FB wall “LUMBINI: One of the most holiest and sacred places in the world, the place where Siddhartha Gautam, known to world as LORD BUDDHA was born. Lumbini is a Buddhist pilgrimage site in the Rupandehi district of Nepal. It is the place where Queen Mayadevi gave birth to Siddhartha Gautama, who as the Buddha Gautama founded the Buddhist tradition. Lumbini is one of the biggest touristic destinations of Nepal.” http://www.facebook.com/photo.php?fbid=473045142725938&set=a.201359866561135.50198.199580790072376&type=1&theater

  

  Timeline Photos

  Today’s DID YOU KNOW?

  LUMBINI: One of the most holiest and sacred places in the…See More

  By: Embassy of India Kathmandu

  Yesterday at 1:17pm · Like · 2 · Remove Preview
• 

  J.n. Sharma · Friends with Laxmi Tamang and 1 other

  Laxmi you may be correct.Best wishes

  Yesterday at 1:20pm · Like
• 

  Vikram Sen · Friends with Greater Nepal

  nepal now a diff. state . akhnd bharat ke khandit bhag. .

  Yesterday at 1:32pm · Like
• 

  Tashi DorJe Lama · 3 mutual friends

  how this historians have been researching about buddhas life?we called little knowledge is dangerous. is the saying exists for historians? without deep knowledge and total research, how india is going to prove that buddha was born in india but not in nepal? buddha is considered as the light of asia and his spiritual knowledge is valuable for the modern world. lets not fight against the matter of birth place but it will be fruitful to reveal the buddhas knowledge together to make the world peaceful.

  Yesterday at 1:33pm · Like · 1